Nikifor nigdy nie malował kwiatów,
Tylko stacje, saluty i uzdrowienia.
Gryzmoły świadczyły, że wiedział za dużo,
Żeby malować kwiaty.
Gdzieś tam, z daleka
Kogut przywołuje świat do porządku:
Z wysokości zagrodowego płotu,
Ze szczytu ratuszowej wieży,
Z dachu wozu strażackiego.
Gdzieś pomiędzy dwoma światami,
Zanim noc przechodzi w dzień,
Wolno mi złowić jedyną rybę.
Lecz potem jedna za drugą
Zwołują się poprzez fale,
Przybiegają zupełnie niezaplanowane,
Szczęśliwe, że mogą poprzebierać płetwami
W srebrnym blasku księżyca.
Myślałam, że jestem rybakiem,
A to ta jedyna myśl
Jak w sieć zebrała mnie w jedno...
